Σκληρά λόγια από μένα για...μένα

Τι έγινε τώρα; Έκανες τη ζωή σου μια λεκάνη και πάνω που ήσουν έτοιμος να την χέσεις, αποφάσισες να τα βάλεις όλα κάτω; Τι έγινε τώρα; Σου μοιάζουν όλα χαμένα, ψάχνεις άτομο να πιαστείς και δεν υπάρχει κανείς; Τι έγινε τώρα; Πάνω που νόμιζες ότι η ζωή σου έπαιξε καλό παιχνίδι, ξαφνικά ανακάλυψες ότι οι επιλογές σου ήταν μεταξωτό περιτύλιγμα που πετάχτηκε στα σκουπίδια; Τι έγινε τώρα; Αποφάσισες ότι είναι ανώφελο να κάνεις τους άλλους να χαμογελούν, όταν εσύ ο ίδιος φοράς μια μάσκα και δείχνεις ευτυχισμένος ενώ δεν είσαι; Τι έγινε τώρα; Βαρέθηκες να σου «πατούν» το φιλότιμο, γιατί είσαι ανίκανος να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου; Τι έγινε τώρα; Μήπως αυτό που πάντα φοβόσουν; Ότι θα μείνεις μόνος κάποια στιγμή, να μετράς τις δικές σου πληγές και αυτές που άνοιξες σε άλλους, ασχέτως αν το ήθελες ή όχι; Τι έγινε τώρα; Αποφάσισες να βάλεις μια τάξη στην ζωή σου, αλλά αυτή πήγε και κάθισε στο τελευταίο θρανίο για να μην βλέπει μπροστά;
Σήμερα μαλάκα θα πούμε αλήθειες…Θα πούμε όλα αυτά που επιμελώς κρύβεις μέσα σου, αλλά έρχονται μέρες σαν και αυτές που δεν αντέχεις το βάρος. Που θέλεις να μπεις σε ένα αεροπλάνο και να αφήσεις τα πάντα πίσω σου, να ξεκινήσεις μια καινούργια ζωή, μακριά από όλους και από όλα. Κάπου που να μην σε ξέρουν και να μην ξέρεις κανέναν. Μακριά από γονείς που προσπάθησες να «νουθετήσεις», μήπως και κάποια στιγμή καταλάβουν. Μακριά από την δουλειά που θυσίασες τα πάντα για να την ακολουθήσεις, αλλά δεν αντέχεις άλλο. Μακριά από τις γυναίκες, που πάντα προσπαθούσες να καταλάβεις.
Τι λάθος και αυτό; Ποτέ δεν μπόρεσες να ζυγίσεις καταστάσεις. Ποτέ δεν μπόρεσες να κάνεις υπομονή. Πάντα ζήταγες την ασφάλεια αλλά και εδώ δεν ήσουν σωστός. Τα ήθελες όλα ή τίποτα. Άλλοτε πάλι άφηνες τον εαυτό σου. Ήξερες πως ορισμένα πράγματα δεν γίνονται σωστά. Ή τα αντιμετώπιζες με απάθεια γιατί είχες βαρεθεί που τα έτρωγες αμάσητα, είτε γιατί τα «έπνιγες» μέσα σου και δεν μίλαγες καθόλου. Πάντα ζητούσες από τον άλλον να σε καταλάβει, να δει τι κρύβεις μέσα σου, να δει τι μπορείς να προσφέρεις. Πάντα ζητούσες την αγάπη και πίστευες ότι τα πράγματα που θέλεις είναι πολύ απλά για να είσαι ευτυχισμένος. Εσύ όμως, πότε κατάλαβες πραγματικά τον εαυτό σου; Ποτέ δεν σκέφτηκες με την λογική. Πάντα με το συναίσθημα. Φάτα τώρα και μην μιλάς!
Δεν σου είπαν κακομοίρη μου, ότι σ’ αυτόν τον κόσμο για να επιβιώσεις πρέπει να σέβεσαι πάνω από όλα τον εαυτό σου; Δεν σου είπαν ότι δεν κάνει να γίνεσαι χαλί για κανέναν, γιατί θα έρθει η ώρα που θα σε τυλίξουν και θα σε βάλουν σε μια ντουλάπα γιατί σκοροφαγώθηκες ή γιατί άρχισαν να ξεφτίζουν τα κρόσια σου; Δεν σου είπαν ότι χρειάζεται που και που λιγάκι αξιοπρέπεια; Δεν σου είπαν ότι σε όλα χρειάζεται μέτρο; Ούτε υπέρμετρος ενθουσιασμός, αλλά ούτε και ανείπωτη στεναχώρια; Δεν σου είπαν ότι ο κόσμος δεν είναι «χειρολαβή» να την σφίγγεις στα δύσκολα; Όταν όλα δίπλα σου κουνιούνται συθέμελα;
Τι νόμιζες δηλαδή ρε φίλε; Ότι όλοι σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο που σκέφτεσαι εσύ; Ότι δεν τους νοιάζει να ζορίζονται, αρκεί οι άλλοι να είναι χαρούμενοι; Να λοιπόν που δεν κερδίζεις τίποτα με όλα αυτά. Να που ήρθε η ώρα να «σκάσεις» και ο κρότος να κάνει θόρυβο. Τόσο θόρυβο που θα θορυβήσεις τους πάντες. Να που απομονώθηκες. Να που ήρθε η ώρα να δεις ότι όλα δίπλα σου μοιάζουν με μισογκρεμισμένα κτήρια που είτε πρέπει να τα φτιάξεις από την αρχή, είτε πρέπει να τα γκρεμίσεις για να χτίσεις κάτι καινούργιο.
Θα σου έλεγα να αλλάξεις. Αλλά τώρα να αλλάξεις; Τώρα που πάτησες τα τριάντα; Τόσα χρόνια μυαλό δεν έβαλες, γιατί να βάλεις τώρα. Μάζευες, μάζευες…μάζευες και τώρα δρέπεις τους καρπούς που σου αξίζουν. Τι; Θέλεις να φύγεις; Να πάς που ρε; Με τι εχέγγυα, με τι εφόδια; Τόσο εύκολο είναι νομίζεις, να ρίξεις μια μούντζα και να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή; Όχι, φίλε. Εδώ θα κάτσεις, θα ρουφήξεις αυτό το…σιχαμερό ποτό μέχρι την τελευταία σταγόνα. Μέχρι να πιάσεις πάτο, για να ξέρεις τουλάχιστον ότι προσπάθησες. Για να μπορέσεις να ξανασηκωθείς και να σταθείς στα πόδια σου. Μέχρι να καταλάβεις ότι οι λάθος επιλογές στη ζωή, έχουν και το ανάλογο κόστος. Λυπάμαι που το λέω, αλλά αυτό το κόστος πληρώνεις. Γιατί εδώ και χρόνια, κάνεις τη μια μαλακία πίσω από την άλλη. Γιατί, αν η ζωή σου ήταν στοίχημα, τότε έχει ποντάρει σε ένα δελτίο με λάθη, μήπως και σου κάτσει η πουτάνα η τύχη και πιάσεις την καλή. Είσαι ηλίθιος μα την αλήθεια…Σπανίζουν τέτοιοι μαλάκες σαν και εσένα. Κουνήσου και μάζεψε ότι προλαβαίνεις. Πάψε να περιμένεις κάποιον να σου πει τι θα κάνεις για να το κάνεις. Μερεμέτιασε τη ζωή σου και βάλε σε μια τάξη τις σκέψεις σου. Μην αφήσεις κανέναν ξανά να αγγίξει την ψυχή σου και στην προσπάθεια του αυτή να την σφίξει τόσο που θα την πληγώσει. Θωρακίσου ΜΑΛΑΚΑΑΑΑ!!!! Φτάνει τόσο. Δώσε εσύ όποιο τέρμα θέλεις σε όλα αυτά. Μόνο πρόσεχε. Μη λαθέψεις πάλι.

Καληνύχτα μαλάκα! Και μην ξεχνάς η ζωή που έζησες μέχρι σήμερα δεν είχε πλάκα. Σε βαρέθηκα πια...Καλή τύχη