Φρίκη για τον Alex, φρίκη και για την TV

Το 1876, ο Γερμανοεβραίος Γιουτζίν Γκολντστάιν ανακάλυψε ότι έναν άδειο γυάλινο σωλήνα κενό από αέρα, οι δύο άκρες του οποίου έχουν διαφορετικό ηλεκτρικό δυναμικό, διαπερνά ροή ακτινοβολίας από τον αρνητικό πόλο (κάθοδος) στο θετικό (άνοδος). Αυτές οι ακτινοβολίες (καθοδικές ακτίνες) δημιουργούσαν εκεί όπου έφταναν ένα φαινόμενο φθορισμού. Το 1888, ένας άλλος Γερμανός, ο Χάινριχ Χερτς, ανακάλυψε τα ραδιοκύματα και, το 1894, ο Γουλιέλμος Μαρκόνι εφεύρε την κεραία. O δρόμος προς την TV άνοιξε οριστικά όταν ανακαλύφθηκε πως μια δέσμη καθοδικών ακτίνων, η οποία μεταβάλλεται ανάλογα με το μαγνητικό πεδίο, μπορούσε να "ζωγραφίσει" μια εικόνα πάνω σε οθόνη, ενώ η πρώτη εκπομπή εικόνας έγινε στο Λονδίνο το 1926 από τον Σκοτσέζο Τζον Λόγκι Μπέιρντ.

Κι όμως, ακόμα και αυτοί οι άνθρωποι που με τον τρόπο τους και τις ανακαλύψεις τους βοήθησαν ώστε σήμερα να μπορούμε να μαθαίνουμε τα πάντα άμεσα, σίγουρα δεν φαντάζονταν ότι αρκετά χρόνια αργότερα, το κουτί αυτό θα έμπαινε σε κάθε σπίτι και θα μπορούσε να διαμορφώσει συναισθήματα, να ανεβοκατεβάσει πολιτικούς, να φτιάξει... την μόδα, να ομορφύνει το καταστροφικό, να καταδικάσει πριν την δίκη, να αναγάγει την θλίψη και τον πόνο σε πρώτο θέμα, να μετατρέψει την ανθρωπιά σε υποκρισία και δήθεν ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο.
Ειδικά το τελευταίο, συμβαίνει σχεδόν καθημερινά με την υπόθεση του 11χρονου Άλεξ από την Βέροια. Κάθε μέρα, από τα παράθυρα των δελτίων παρελάσουν τυχάρπαστοι και μη, που πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσουν, να καταθέσουν την άποψή τους, σωστή ή λάθος δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να την καταθέσουν...Και όλοι, μα όλοι τους ξεκινούν τις φράσεις τους εκφράζοντας την οδύνη και την θλίψη τους για το αποτρόπαιο έγκλημα. Τι υποκρισία θέε μου; Ποιος από αυτούς τους ανθρώπους άραγε που έχουν μιλήσει μέχρι σήμερα, έχει αισθανθεί τον αληθινό πόνο της μάνας, την οποία μετά τα όσα τράβηξε και τραβάει από τον χαμό του γιου της, την σκοτώνουν ξανά και ξανά και ξανά καθημερινά, όλες τις ώρες της ημέρας, όλες τις μέρες της εβδομάδας. Ο χαμός του μικρούλη Αλεξ, έγινε θέμα ακόμα και στον καφέ της Μενεγάκη, το Κους - κους της καραφλής αδελφής, τις εκπομπές κουτσομπολίστικου χαρακτήρα. Εκεί φτάσαμε...Είναι πολλές φορές που ντρέπομαι πραγματικά. Ντρέπομαι, γιατί και εγώ υπηρετώ το επάγγελμα της δημοσιογραφίας, γιατί αποτελώ μέλος αυτού του σάπιου συστήματος, γιατί αποκαλούμαι "συνάδελφος" με όλους αυτούς που πουλούν τρόμο, φρίκη, οδυρμό. Ντρέπομαι, γιατί την δημοσιογραφία την ονειρεύτηκα αλλιώς. Ντρέπομαι που δεν μπορώ να φωνάξω "σκάστε επιτέλους παίζεται με παιδικές ψυχούλες, με τον ανθρώπινο πόνο". Σταματήστε να παρουσιάζεται θέματα, σα να ανακαλύψατε την Αμερική. Σταματήστε να κάνετε τον κόσμο να μένει με ανοικτό το στόμα γι' αυτά που βλέπει σε μια εικόνα που εσείς, εμείς και ομοιοί μας δημιούργησαν. Σταματήστε τον λαϊκισμό σας, την πώληση ψεύτικων συναισθημάτων που μοιάζουν κοροϊδία. Ακόμα και οι ύποπτοι που ενδεχομένως να έκαναν το έγκλημα είναι παιδιά, τα οποία ήδη καταδικάσατε, χωρίς να μάθετε τι τα οδήγησε εκεί. Ποιο ήταν το πρόβλημα, αν έγινε κατα λάθος ή ηθελημένα. Τι έγινε στην προανάκριση; Ποιος τα βοήθησε; Αν υπήρχε τέτοιος γιατί κρύφθηκε; Τι θα κάνατε εσείς στην θέση των γονέων, αν το παιδί σας ομολογούσε κάτι τέτοιο; Δυστυχώς στην χώρα αυτοί πρέπει πρώτα να μας χτυπήσει ο θάνατος την πόρτα για να καθίσουμε και να σκεφτούμε ότι τα κάναμε σκατά. Πετάμε ένα "διαλυμένη οικογένεια" και ένα "αλλοδαποί" και τελειώσαμε. Στιγματίσαμε τα παιδιά των χωρισμένων γονιών, καλλιεργήσαμε την ξενοφοβία μας, βαφτίσαμε παιδιά "τσογλάνια", βγάλαμε όλο μας το κόμπλεξ και λύσαμε το πρόβλημα, μέχρι να το ξαναβρούμε μπροστά μας. Θα κλάψουμε όλοι μαζί για τον άδικο χαμό του Άλεξ και σε 10 μέρες θα το έχουμε ξεχάσει. Κι αν όχι θα φροντίσει γι' αυτό η τηλεόραση...

Συγνώμη Άλεξ...συγνώμη

Ο Κώδικας Da Vinci...όπως τον εξέλαβα!

Βασικά στα παπάρια σας
για το πως εξέλαβα εγώ τον κώδικα Da Vinci, αλλά λίγο το ότι έχω, κάτι χρόνια να ανανεώσω το blog μου, λίγο το ότι το συγκεκριμένο θέμα είναι στην επικαιρότητα, αποφάσισα να ασχοληθώ εκτενώς μ' αυτό. Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι το βιβλίο απέχει έτη φωτός από την ταινία. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού η ροή των πληροφοριών σε ένα κινηματογραφικό έργο θα πρέπει να είναι σύντομη και περιληπτική.


Στο προκειμένο τώρα. Ως σενάριο το βρήκα πολύ έξυπνο. Ακόμα και αν όλα όσα αναφέρονται, είναι βλακείες, υποθέσεις, φαντασιώσεις του Ντα Βίντσι και του Νταν Μπράουν, ομολογώ ότι οι εικόνες σε βάζουν στο "τρυπάκι" να σκεφτείς "λες ρε πούστη;" Συμπτώσεις και καταγραφή ιστορικών γεγονότων με τόσο αληθοφανή τρόπο που σε αναγκάζει να βάλεις το μυαλό σου σε λειτουργία.
Σε καμία περίπτωση ωστόσο, δεν μπορώ να δικαιολογήσω τον ντόρο που δημιουργήθηκε από θρήσκους, θρησκόληπτους, φανατικούς πιστούς και ιερείς σχετικά με το κατά πόσο μπορεί η συγκεκριμένη ταινία να προσυλητίσει. Έλεος...Αποδυκνείεται πλέον περίτρανα, ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ζουν στο μεσαιώνα. Όπως χιλιάδες χρόνια πριν έτσι και τώρα, αρνούνται να δεχθούν την αντίθετη άποψη, οτιδήποτε δεν συμβαδίζει με αυτό που θεωρούν οι ίδιοι σωστό. Αλήθεια τι θα άλλαζε εάν αποδυκνείονταν στην πραγματικότητα, ότι ο Χριστός είχε σχέση με την Μαρία Μαγδαληνή;
Τι θα άλλαζε εάν το κεντρικό πρόσωπο της θρησκείας ήταν πιο ανθρώπινο. Στην τελική αν δεν ήταν τέτοιο δεν θα προσπαθούσε να πείσει τον Πατέρα του από τον κήπο της Γεσθημανή να μην πιει το ποτήριο τούτο, φοβούμενος για μια στιγμή τον θάνατο. Εάν οι ιερείς ήθελαν να αποφύγουν όλο αυτόν τον ντόρο ας μας εξηγούσαν τι έκανε ο Χριστός από τα 12 του χρόνια μέχρι τα 33; Να μας εξηγήσουν γιατί στο όνομα του Χριστού έγιναν κάποια από τα μεγαλύτερα εγκλήματα τις ιστορίας (Σταυροφορίες); Ακόμα και οι ναζί σκότωναν τους Εβραίους με την αιτιολογία ότι σκότωσαν το Χριστό. Οι γραφές, έχουν κενά...και σίγουρα υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτές, που ενδεχομένως να μην μάθουμε ποτέ. Προς τι λοιπόν όλη αυτή η πρεμούρα, μήπως και ο κόσμος πιστέψει κάτι διαφορετικό; Μήπως και βάλει το μυαλό του να δουλέψει; Μήπως γιατί φοβούνται ότι η κάνουλα, θα σταματήσει να βγάζει λεφτά; Μήπως τα πρότυπα πιστών (σ.σ. οι οποίοι δεν διαφέρουν σε τίποτα, από τις φανατικές στρατιές οργανώσεων) σταματήσουν να τους φορτώνουν χρυσάφι το...κεφάλι; Τουλάχιστον, αυτό που ξέρουμε σίγουρα είναι, ότι ο Χριστός δεν δίδασκε με χρυσό καλιμάφχι (δεν ξέρω αν γράφεται έτσι) ούτε με χρύσή ράβδο στο χέρι. Ήταν τουλάχιστον πιο ανθρώπινος από αυτούς που υποτίθεται ότι διδάσκουν σήμερα τον λόγο του....Και επίσης βαρεθήκαμε το "πίστευε και μη ερέυνα" βρε αδερφέ...